Gezag

Gezag of autoriteit is de aanvaarde macht van een persoon of een organisatie om een andere persoon of een groep te leiden. Gezag vormt de basis van de maatschappij, opdat er geen anarchie is. Het verschil tussen gezag en macht is dat gezag gelegitimeerd is. Het geeft het recht om deze macht uit te oefenen door bijvoorbeeld het opleggen van sancties.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gezag
Van Dale (online 2015) definieert gezag als ‘1) bevoegdheid om beslissingen te nemen en die zo nodig door macht te handhaven, bv het ouderlijk gezag’ en als ’3) gezag op grond van geestelijk overwicht = autoriteit, bv het gezag van een leraar’.

Onze definitie: De bevoegdheid tot macht ten gevolge van erkenning voor een meesterschap in een vaardigheid of kennis. Deze erkenning bezorgt ook een positie in de hiërarchie van een groep.

• oprecht gezag: de erkenning van het meesterschap gebeurt spontaan en geeft een tevreden gevoel, ze is oorzaak van het gezag, dat per definitie terecht is.
• onoprecht gezag: de erkenning wordt afgedwongen en is dus gefingeerd en onnatuurlijk, ze is geen oorzaak maar gevolg van het gezag, dat per definitie onterecht is.

Oprecht gezag komt veel meer voor dan onoprecht gezag.

Waarom we in onze definitie stellen dat gezag onoprecht kan zijn:
De legitimatie van gezag zoals Wikipedia aanhaalt, brengt met zich dat de gezagdrager meestal (maar dus niet altijd) spontaan erkenning ontvangt. Ook Van Dale maakt in zijn 1^e definitie duidelijk dat gezag zo nodig door macht kan afgedwongen (gehandhaafd) worden.