Sedert Kant maakt men in de kennisleer onderscheid tussen analytische en synthetische oordelen. Analytische oordelen zijn louter verklarend, ze geven meer uitleg over reeds bestaande kennis (bv: een paard is een dier) terwijl synthetische oordelen de bestaande kennis verder uitbreiden (bv: water kookt op 100 °C).

In onderstaand diagram staat de onderverdeling in oordelen volgens Kant in de uiterst rechtse kolom .

Oordelen zijn uitspraken over objecten

1. (De in deze kolom gebruikte benamingen zijn afkomstig van E. Kant)
   Onderverdeling naar inhoud: analytisch = kennis ligt besloten in het object
           synthetisch = uitbreiding van bestaande kennis
   Onderverdeling naar bron: a priori = verstand als bron
           a posteriori = de natuur als bron
2. Terwijl een beschrijvend oordeel een uitspraak is over hoe de natuur (of de werkelijkheid) aan ons verschijnt, is een verklarend oordeel een uitspraak over al wat we niet kunnen waarnemen. Dit is ofwel een uitspraak over de oorzaak van natuurverschijnselen, ofwel een uitspraak over abstracte objecten zoals in de wiskunde en logica.
3. Een analytisch oordeel is altijd a priori. Immers als de uitspraak over een object reeds besloten ligt in de bestaande kennis erover, moeten we geen beroep doen op de ervaring om tot zo’n uitspraak te komen. Bv:
   - De soort ‘kat’ behoort tot het hogere genus ‘dier’ zodat de uitspraak ‘is een dier’ reeds besloten ligt in het object kat.
   - In de reeks van getallen volgt 7 op 5 zodat de uitspraak ‘> 5’ reeds besloten ligt in het object 7.
4. Een beschrijvend oordeel is altijd synthetisch (uitbreidend) en a posteriori. Bv het oordeel ‘deze kat is zwart’ kan niet uit het begrip kat worden afgeleid, maar kan slechts door waarneming worden vastgesteld.
   Referentie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Analytisch_oordeel enkele voorbeelden zijn hieruit overgenomen